طرح نئوبانک ایران چیست؟
نئوبانک‌ها نوعی از بانکداری دیجیتال هستند؛ بدین معنا که بانک، دیگر شعبه ندارد و کاملاً مجازی است: «برای مثال در آسیا ۱۱ بانک به این سبک وجود دارد.
به گفته معاون بانک مرکزی در دنیا و نیز در ایران راه حل فنی برای تجمیع کارت‌های بانکی بر روی یک فضا در دسترس است اما مسأله عمده مسائل کسب‌وکاری و حقوقی است که مانع از این امر می‌شود: «به دنبال پروژه‌ای هستیم که به واسطه آن فیزیک کارت حذف شود. به این ترتیب کارت بانکی براساس استانداردهای بین‌المللی بر روی موبایل قرار می‌گیرد و دیگر نیازی به حمل کارت نیست.»
نئوبانک چیست؟
وقتی از نئوبانک صحبت می‌شود منظور یک بانک است که بتواند تمامی خدمات بانکی و فرابانکی را به صورت کاملا دیجیتالی و بدون حتی یک شعبه، فقط بر روی گوشی موبایل انجام دهد. دستیابی به چنین ساختاری در نظام بانکداری کشور نیاز به عزمی جدی دارد.
هر چند در بانکداری سنتی پیچیدگی روندها و ساختار بزرگ آن ۲ ویژگی بارزی محسوب می‌شوند که در نهایت موجب کندی بیش از حد سرعت خدمات‌رسانی این بانک‌ها می‌شوند. از این رو اقبال به شرکت‌های چابک و جوانی که باهدف بهبودکارایی و استفاده از روش‌های دانش‌بنیان توسعه، تلاش دارند تا خدمات سریع، ارزان، دقیق و در عین حال آسان را به کاربران عرضه کنند، وسوسه‌کننده است.
در سیستم سنتی بانکداری حدود سه چهارم بودجه بانک‌ها صرف هزینه‌های جاری شعب و کارمندان می‌شود، این در حالی است که در نئوبانک‌ها این هزینه‌ها وجود ندارد و البته به جای آن تمامی نئوبانک‌ها بخش عمده درآمد خود را در اختیار دانشمندان حوزه اطلاعات و توسعه‌دهندگان اپلیکیشن قرار می‌دهند. چرا که آنها باید به صورت مداوم و همیشگی سیستم خود را به‌روز کنند.
اما نباید فراموش کرد که رسیدن به مرحله تاسیس یک نئوبانک در کشور نیاز به دقت جدی امنیتی و کنترلی در صدور مجوز و البته نظارت بر انجام فعالیت‌ها دارد. باید توجه داشت وقتی صحبت از نئوبانک یا بانکداری دیجیتالی بر بستر موبایل می‌شود این موضوع با سرویس‌های الکترونیکی که بانک‌های سنتی درحال‌حاضر ارائه می‌دهند، کاملا متفاوت است. سرویس‌های الکترونیکی بانک‌های سنتی، بهره‌برداری این بانک‌ها از بستر فناوری اطلاعات، برای ایجاد امکان دسترسی ساده‌تر به برخی از خدمات بانکی است. در حالی که نئوبانک‌ها در تلاش هستند تا تمام خدمات بانکی اعم از احراز هویت، امکان باز کردن حساب، گرفتن وام، مدیریت مالی و… را در بستر ابزارهای موبایلی به مشتریان عرضه کنند.
بسترسازی برای راه‌اندازی نئوبانک‌ها در ایران
به اعتقاد کارشناسان فنی توجه نداشتن به تفاوت‌های بنیادی در رگلاتوری نئوبانک‌هایی بوده است که با وجود تصویب آیین‌نامه تاسیس و فعالیت بانک‌های مجازی در سال ۱۳۹۰، اما تاکنون عملا امکان فعالیت این نسل جدید بانک‌ها در کشور فراهم نشده است.
از همین نقطه نظر است که تصمیم اخیر شورای‌عالی مبارزه با پولشویی پس از شیوع بیماری کرونا در کشور که امکان «احراز هویت مجازی افراد» را برای موسسات مالی و بانکی فراهم ساخت، به اعتقاد بسیاری از کارشناسان گامی بلند برای حرکت کشور به سمت راه‌اندازی نئوبانک‌ها است.
برداشته شدن این مانع بزرگ، مهم‌ترین نشانه‌ای است که امکان تحقق وعده معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی را برای کارشناسان، محتمل و دست‌یافتنی ساخته است. هرچند به اعتقاد آنان در این شرایط بسیار سختی که اقتصاد کشور به دلیل تحریم‌های یک‌جانبه امریکا درگیر آن است، تلاش بانک مرکزی برای برداشتن سایر موانع نظارتی و کنترلی بر سر مسیر راه‌اندازی این سیستم نوین بانکی، ریسکی جسورانه به شمار می‌رود که بانک مرکزی به استقبال آن رفته است.
اما از سوی دیگر نشان دهنده عزم مدیریت عالی نظام مالی و پولی کشور برای شفاف‌سازی فعالیت‌ها، تجزیه و تحلیل داده‌ها، ساده‌سازی مدل کسب‌وکار و ارائه خدمات بانکی ارزان‌تر به مشتریان بانکی است که در پی ایجاد عرصه رقابت برای رقبای جوانِ بانک‌های سنتی ایجاد خواهد شد.
نکته‌ای غیر قابل اغماض این است که در نئوبانک‌ها، این مشتریان هستند که باید بانک‌ها را بپسندند. تجربه نئوبانک در جهان نشان داده است نئوبانک‌ها تمام تلاش خود را مصروف این نکته داشته‌اند تا برای موفقیت در رقابت با بانک‌های سنتی، طرف مشتریان خود را بگیرند. عاملی که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان نظام بانکی، رمز موفقیت نئوبانک‌ها تاکنون بوده و عامل جذب اعتماد مشتریان شده است.
به همین دلیل، این امید ایجاد شده است که تدبیر بانک مرکزی برای حمایت از تاسیس نئوبانک در کشور، بتواند با حمایت از مشتریان بانکی در این شرایط سخت اقتصادی، در کاهش فشارها بر جامعه موثر باشد.
